Zmechanizowana kultywacja pola
Dowolny mechanizm technologiczny potrafi biec bez zamieszań jedynie wtenczas, jeśli jakiekolwiek akcje i procedury wykonywane są rzetelnie oraz w odpowiednim czasie. Tyczy to w tym samym stopniu również procesów technologicznych wykorzystywanych w rolnictwie, a tym samym w warzywnictwie.
Niestety, zanadto mało poświęca się uwagi oraz mozołu dla prawidłowego pociągnięcia sukcesywnie wszystkich obligatoryjnych zabiegów rolniczych w uprawie warzyw gruntowych. Stanowi to wynik wadliwej koordynacji produkcji, wielokroć niedostatku czasu na wykonanie określonego zabiegu gdyż wypadało skończyć coś istotniejszego itp. W praktyce nie regularnie respektowane są w podobnym poziomie pojedyncze zabiegi rolnicze, których poprawne zastosowanie przesądza nie wyłącznie o uzyskaniu obfitego plonu. Mają one dodatkowo wpływ na jakość, a wielekroć i perspektywę zakończenia następującego zabiegu rolniczego.
Lekceważąco odbyta przedsiewna uprawa ziemi skutkuje z jednej strony niejednolitą płaszczyzną pola, zaś z kolejnej strony może stanowić przyczynę nasilonego zachwaszczenia pola. Na nierównej nawierzchni pola nie da się również właściwie zrealizować rozsiewu nasion lub sadzenia sadzonek z pomocą sprzętu technicznego. Zasiane nasiona zostaną bowiem rozmieszczone w glebie na nierównych głębokościach, mimo solidnej jakości siewnika. Wywoła to nierówne wschody roślin oraz wpłynie na rozbicie czasu dorastania. Ma to istotne przesłanie na plantacjach dedykowanych do pojedynczego mechanicznego zbioru, gdzie gromadzony pożytek powinien cechować się jednolitym poziomem dojrzałości. Płynie z tego wniosek, iż nie tylko własność ziarna przesądza o próbie plonu, ale w istotnym poziomie również każdy zabieg agrotechniczny uprawiany przy kultywacji danego gatunku.
Równa warstwa pola jest niezbędnym warunkiem dobrej roboty nie jedynie przy realizowaniu zabiegów pielęgnacyjnych, ale w szczególności dla maszyn wykorzystywanych przy zbiorze. Wygładzona warstwa pola ma dodatkowo determinujący wpływ na równe rozprowadzenie wody pochodzącej z opadów atmosferycznych, a to też ma poważne znaczenie w osiągnięciu jednostajnego wzrostu roślin.
Trzeba koniecznie mieć świadomość tego, iż nadmierne redukowanie obróbki gleby przed posiewem bądź sadzeniem sadzonek posiada niekorzystny wpływ na efekty tudzież może doprowadzić do takiego stanu, iż nie będzie możliwości poprowadzenia jakichkolwiek pozostałych zabiegów w sposób zmechanizowany. Z badań wynika, iż już śladowe zaperzenie pola skutkuje wielkimi przeszkodami z maszynowym zbiorze warzyw korzeniowych oraz innych rodzajów jak np. cebuli. Należy więc wyjątkowo troskliwie przeprowadzić wszystkie zabiegi uprawowe, jakie powinny mieć na zamiarze przede wszystkim walkę z chwastami długoletnimi a także zachowanie zawsze gładkiej, jednostajnej powierzchni ziemi. Nie wolno ograniczać ilości zabiegów kosztem zostawienia gleby w nienależytym stanie, bowiem wysiew nasion i późniejsze uprawki pielęgnacyjne nie będą mogły być odbyte porządnie. Odperzanie pola usprawnia kultywację międzyrzędową, narzędzia nie zapychają się, co powoduje zachowanie pełnej plantacji w porządku, co ma zasadnicze znaczenie przy automatycznym zbiorze jarzyn.
Niemniej istotnym problemem są otoczaki występujące w roli. Nieszczęśliwie w naszym kraju gleb z zalegającymi otoczakami jest niemało. Dotyka to połowy krajowych gleb rolniczych. Nie potrzeba pewnie pokazywać jaki negatywny wpływ mają znajdujące się w roli otoczaki na ekwipunek rolniczy.
Szczególnie poważnym zagrożeniem są głazy w ziemiach, na których uprawia się warzywa bulwiaste oraz cebulę, fasolę szparagową oraz inne przeznaczone do maszynowego zbioru. Wygrzebywanie korzeni na takich ziemiach kieruje do wielokrotnych dysfunkcji maszyn. Przy zbiorze cebuli gromadzi się cebulę wraz z okruchami, co ją niszczy oraz wywołuje konieczność ręcznego zbierania otoczaków. Przy zbiorze fasoli szparagowej na takich ziemiach występuje zabrudzenie strąków kamykami, a dodatkowo okruchy bardzo intensywnie niszczą aparat zbierający strąki. Słowem, ziemie wyasygnowane do hodowli warzyw nie powinny zawierać otoczaków.
Zbieranie ręczne otoczaków z pól stanowi niezwykle pracochłonne zajęcie i nie przynosi pożądanych rezultatów. Zbieranie kamyków z płaszczyzny gleby podobnie nie rozwiązuje sytuacji, bo w przebiegu uprawek pielęgnacyjnych wydobywa się na powierzchnię nową ich dozę. Wskaźnik ziem zawierających okruchy jest u nas wielce bolący i wymaga likwidacji w miarę rozkwitu mechanizacji. Zatem również są już wypracowane i próbowane egzemplarze narzędzi rodzimych do odbierania osadów.
Ważnym problemem z punktu pojmowania mechanizacji jest też dobór należytego miejsca dla konkretnego asortymentu warzyw. Przykładowo jarzyny bulwiaste, wymagają głębokiego wygrzebywania w czasie żniw nie powinny zostać uprawiane na rolach ciężkich i zlewnych. Powinno się wyszukiwać gleby przewiewniejsze, które podczas zbiorów, rycia korzeni nie tworzą brył, a rozpraszają się na nieduże bryłki, które maszyna lekko oddzieli od zbieranych bulw. Poza tym role masywne stwarzają duże opory przy kopaniu, a głębokość rycia korzeni jest znaczna, bowiem przy marchwi dochodzi do 35 cm, zaś przy skorzonerze nawet do 45 cm. Z tychże zatem względów przy wyborze miejsca przynależy umiejętnie wiązać potrzeby roślin z potrzebami narzędzi.